بسم الله
ای دل!صحرای بلا به وسعت تاریخ است و تا مومنین را به بلایی نیازمایند رها نمی کنند.می انگارند که با یک زبان در دهان گرداندن که "یا لیتنا کنا معکم"تو را واگذارند تا در صف اصحاب عاشورایی امام عشق محشور شوی؟زنهار که رسم دهر بر این نیست دهر بر محور حق و عدالت می چرخد و تا تو کربلایی نشوی تا سلاح در کف نگیری و پای در میدان ننهی و بر غربت و مظلومیت و جراحت و درد و سختی و شدت و اسارت صبر نورزی تو را به خیل عاشوراییان نمی پذیرند.یاران حقیقی حسین این دلاورانند نه آن که در خانه عافیت نشسته است و به زبان زیارت عاشورا می خواند!
سید شهیدان اهل قلم
پ.ن : اسممان را نوشتیم ، دلمان را راهی کردیم ، تا او ما را بخواهد یا نخواهد ...
برچسب ها : شخصی , کربلا ,